#wijvenweek | Het multitaskende superwijf

… dat ben ik sinds kort dankzij deze knappe jongen.

*hoort op de achtergrond enkele vrouwen zwijmelen*

Inderdaad. The 2nd love of my life, mijn kitchenaid!
Want dankzij hem kan ik mezelf in de keuken echt volledig laten gaan…
Zo liet ik hem net enkele eiwitten stijfkloppen, terwijl ik mezelf waagde aan het smelten van chocolade in een panneke op het vuur! Echt gewaagd! *grinnik*

En al dat gemultitask enkel en alleen voor de chocolademousse, waar u binnenkort uw toetsenbord voor zal volkwijlen…

#wijvenweek | De meeste dromen zijn…

Mijn vader en ik zijn twee dezelfde. Als je er twee den dwaas hoort afhangen bij ons thuis dan kan je er zeker van zijn dat wij het zijn. Tot groot jolijt van de andere gezinsleden!

En ook als het om dromen gaat zijn we duidelijk bloedverwanten.
In dromenland beleven we steeds de meest bizarre dingen.

Zo droomde ik als kind dat ik in mijnen bloten op de speelplaats stond, met enkel een koffiemok in mijn handen. Don’t ask. Of dat ik achtervolgd werd door gemene pinguïns.. Don’t ask either.

Ik overleefde veel kidnappingen en oorlogen in mijn dromen en kon af en toe ook eens mijn kamer doorvliegen. Altijd allemaal erg spannend!

Mijn dromen zijn ook vaak zo realistisch dat ik mezelf ‘s morgens soms afvraag of het allemaal niet echt gebeurd is. Brrr…

En toen ik nog thuis woonde was het meestal de gewoonte van mijn vader en ik om ‘s ochtends onze dromen uit de doeken te doen. Met het zinneke “Ghoh, ik heb nogal gedroomd zenne” wisten mijn moeder, broers en zus meteen hoe laat het was!

It still brings a smile to my face!
Vooral omdat mijn lief nu meestal het slachtoffer is die mijn dromen moet aanhoren.

En het zou in sommige gevallen (denk vliegen, niet naakt op de speelplaats) mooi zijn moest meneer Disney gelijk hebben met zijn uitspraak…

#wijvenweek | beautyqueen, (vooral) in het diepste van mijn gedachten!

Een mens moet zo zijn prioriteiten leren stellen in het leven.
Omdat niet iedereen gezegend is met een fantastisch modebewustzijn, een barbietaille of een maquillagegave moeten we het uiteindelijk ook leren doen met hetgene we wel kunnen en willen doen.

Neen, ik wil geen halfuur vroeger opstaan zodat ik mijn eigen smoel kan platplamuren met allerlei smeersels. Ik wil wel een halfuur vroeger opstaan om een appeltaart in de oven te steken voor het bezoek op zondagmiddag. Prioriteiten, weetwel.

En toch overvalt dat beautyqueengevoel me af en toe wel eens, kan ik me volledig
Trinny of Susannah voelen en denk ik dat ik er knal op zit met mijn kledingcombinatie.
Of verwen ik mezelf met een massage en wat gewax hier en daar.
En wanneer ik laatst dat voorgaande liet doen, was ik zo zot om ook nog eens wat advies te vragen over make-up. Ik, make-up. Ik lach mezelf grandioos uit bij de gedachte alleen al.
Maar ik moet toegeven, nadat ik onderhanden werd genomen met poedertjes, borsteltjes en penseeltjes vond ik van mijneigen dat ik er zowaar *nog* beter uitzag dan voordien. Hah!

En tegen alle verwachtingen in merkte zelfs meneer des huizes op dat ik er wat anders uitzag. Hij nam zelfs het woord “fris” in de mond.

Misschien moet ik dan toch overwegen om wat geld te investeren in een rimpellozere en stralendere toekomst?

Haha..ha.